Begin 2023 kost het moeite om over de hobbel heen te komen op weg naar een nieuw plan. Een plan dat zich naadloos houdt aan de bestemmingsplan regels en de aanvullende regelgeving van het zgn Besluit Ruimtelijke Ordening. Dat gaat onder meer over de in het recentere verleden vastgestelde vrijheid om huizen vergunningvrij te voorzien van onder meer uit- of aanbouwen. Als we ons daar naadloos aan moeten houden betekent het dat het lastig wordt om de camper onder dak te brengen. Dit omdat een carport maar 3 meter hoog mag zijn en daar gaat de camper niet onder. Die wens parkeren we dus en we zien later wel wat we er mee gaan doen. Een ander punt is dat we de wens tot behoud van de oude kelder schrappen uit het programma. De situering van de oude kelder is tamelijk dwingend als je een optimale begane grond plattegrond wil maken. En de optimalisering van de plattegrond is nodig omdat we ons moeten conformeren aan de gemaakte gemeentelijke fout met ons bouwvlak bij het maken van het bestemmingsplan destijds. De gemeente stelt dat de bewuste achterste 2 meter van het huidige huis daarmee binnen het zgn overgangsrecht is komen te vallen. En dat betekent dat dat deel bij herbouw slechts de huidige goot- en maximale hoogte (circa 3, resp. 6 meter) mag krijgen (t.o.v. 4 resp. 8 meter voor het nieuwe bouwvlak). Bovendien gaan die m2 dan van de vergunningvrije ruimte af. De toezegging dat ze dan heel heel misschien wel zo meedenkend willen zijn om daarbij dan een gelijktrekking van de hoogte willen overwegen en daaraan dus wellicht medewerking zouden willen verlenen, vertrouwen wij voor geen cent. Met andere woorden de opgave is dus inderdaad om ons bij het herontwerp ‘rücksichtlos’ aan het bestemmingsplan en de overige RO regels te houden.
Wim Maas komt rond medio februari na intern overleg binnen het buro, met een volgende nieuwe opzet. Terug binnen de 8 meter conform bouwvlak, dus aangepaste plattegrond met een andere plaats voor de vide, zonder kelder. Wel nog met een poging om de camper toch onderdak te brengen met een nieuw, verschoven bijgebouw = nieuwe berging met aangebouwde overkapping direct aansluitend aan het hoofdvolume.
Wij schrokken hiervan ….. Waarin is dit nu origineel? We zien een zekere referentie met de in zwang zijnde schuurwoningen. Is het niet teveel eer voor de gemeente die een kap eist? We hebben toch niet voor niets gezocht naar bijzondere vormen? En de noodzaak om het verlies aan bruikbare ruimte door de kap op de verdieping te compenseren met één (of meer?) dakkapellen? We leggen ons dilemma voor aan goede vrienden. Hun reactie is overduidelijk.
We reageren naar Wim dat we dit echt niet zien zitten. Hij is op zijn beurt teleurgesteld en zegt hier toch echt iets bijzonders van te kunnen maken. Hij refereert daarbij aan een woning die hij ook heeft gemaakt: het kan allemaal heel strak en modern. Mooi vormgegeven en dan wordt het heus echte architectuur. Wij laten ons hierdoor echter niet verleiden en vragen om terug te kijken naar eerdere schetsen met meer bijzondere dakvormen. Wordt dus vervolgd.